Aby zapewnić jak najlepsze wrażenia, korzystamy z technologii, takich jak pliki cookie, do przechowywania i/lub uzyskiwania dostępu do informacji o urządzeniu. Zgoda na te technologie pozwoli nam przetwarzać dane, takie jak zachowanie podczas przeglądania lub unikalne identyfikatory na tej stronie. Brak wyrażenia zgody lub wycofanie zgody może niekorzystnie wpłynąć na niektóre cechy i funkcje.
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych. Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
ZAKISZANIE TRAW I INNYCH ROŚLIN
ZAKISZANIE TRAW I INNYCH ROŚLIN.
Sianokiszonka, kiszonka czy kiszenie roślin zielonych i innych zostało odkryte w XIX wieku. Wykorzystując tę samą technikę do kiszenia kapusty, rolnicy z terenów Niemiec zaczęli konserwować zielonkę dla zwierząt. Publikacja książki francuskiego rolnika, który opisał w niej doświadczenia związane z konserwowaniem zielonek w silosach przyniosła dalszy rozgłos i popularność tej metody produkcji żywności dla zwierząt hodowlanych. Dziś nam powszechnie znana kiszonka, konserwowana kwasem i zapobiegająca kontaktowi z powietrzem, została wynaleziona przez fińskiego naukowca i profesora chemii Artturi Ilmari Virtanena, który otrzymał nawet nagrodę Nobla za badania w dziedzinie chemii rolnej i żywieniowej, w szczególności zaś za metodę konserwacji paszy.
Obecnie kiszonka jest zwykle wytwarzana z roślin trawiastych, w tym kukurydzy czy lucerny lub innych zbóż, przy użyciu całej zielonej rośliny (nie tylko ziarna).
Proces kiszenia rozpoczyna się już od prawidłowego przygotowania traw czy innych roślin, tj. od podsuszenia skiszonej masy, bowiem surowiec w belach nie powinien być ani zbyt suchy ani za mokry. Zawartość suchej masy w tzw. sianokiszonce powinna wynosić od 35 do 50%, bowiem wówczas występuje wysoka koncentracja potrzebnych do zakiszania cukrów i optymalne warunki do produkcji kwasu mlekowego. Zakiszanie zbyt suchego materiału (powyżej 50% suchej masy) może powodować trudności w jego ubiciu, w wyniku czego może dojść do wystąpienia pleśni.
Dalej pozostaje kwestia sposobu kiszenia, czy wybrać bele (baloty) czy pryzmy?
Na pewno dużą zaletą pryzm jest mniejsze zużycie folii oraz paliwa, co się przekłada na pewne oszczędności i jest szczególnie opłacalna w dużych gospodarstwach rolnych. Dobrze sprawdza się na łąkach naturalnych o zróżnicowanej jakości trawy, daje możliwość wymieszania różnej jakości trawy oraz lucerny.
Minusem pryzm jest czasochłonność procesu zbioru, który trwa nieprzerwanie od 2 do 3 dni. Metoda ta jest także bardziej zależna od warunków pogodowych w trakcie zbierania i ubijania masy zielonej. Ponadto rolnicy przy stosowaniu pryzm muszą założyć pewne straty składników pokarmowych, które mogą się zdarzyć podczas nagniatania np. zanieczyszczenie materiału ziemią z kół ciągnika rolniczego. Ponadto z uwagi na wolne tempo wybierania sianokiszonki występuje większe ryzyko pojawienia się pleśni.
Niewątpliwie baloty lepiej sprawdzają się w mniejszych gospodarstwach, gdzie nie ma bazy magazynowej w postaci silosów. Występuje w tym przypadku także mniejsza zależność od warunków pogodowych, choć oczywiście rolnicy doskonale zdają sobie sprawę, że w trakcie deszczu czy nawet mżawki nie powinno się owijać balotów folią, gdyż może dojść do utraty przyczepności warstw folii. Baloty dają także możliwość zbioru w różnych terminach oraz możliwość podziału sianokiszonki w zależności od rodzaju uprawy czy terminu pokosu. W balotach następuje szybszy proces zakiszania a sama sianokiszonka jest mniej podatna na straty, gdyż w trakcie skarmiania nie wymaga otwierania silosu i narażania dużej masy na psucie się. Do wad stosowania balotów można zaliczyć wyższe koszty zakupu folii a potem problem z jej utylizacją a także większe zużycie paliwa przy przewożeniu. Baloty są niejednokrotnie narażone na uszkodzenia podczas transportu czy magazynowania.
Zarówno w przypadku konserwowania masy w pryzmę, jak i w bele można zastosować różnego rodzaju zakiszacze biologiczno-enzymatyczne. Poprawiają one procesy zakiszania zebranej masy, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie objętościowej paszy o najwyższej jakości.
Każdy rolnik decydując się na sposób zbioru i formę przechowywania sianokiszonki musi zatem dokonać kalkulacji kosztów i dopasować technologię do wielkości gospodarstwa czy liczebności posiadanego bydła. Każda z metod ma zatem swoich zwolenników
FOLGOS jako producent wysokiej jakości ekologicznej folii do sianokiszonki zachęca oczywiście do zakupu folii ecoAGRO (atrakcyjne ceny) oraz do kontaktu w sprawie utylizacji zużytej folii.
Więcej informacji na temat samej sianokiszonki i metod kiszenia znajdą Państwo w poniższych źródłach:
Silage – Wikipedia
Sianokiszonka – wszystko co warto o niej wiedzieć – Rolno-ogrodniczy.pl
Sianokiszonka w pryzmach czy balotach, wady i zalety. – GRUPA AGROCENTRUM
Calendar
Kategorie